Jeszcze kilkanaście lat temu gospodarkę materią organiczną traktowano głównie jako element żyzności gleby decydujący o jej strukturze, aktywności biologicznej i plonowaniu roślin. Współcześnie zagadnienie to nabiera szczególnej rangi ponieważ spadek próchnicy w glebie oznacza wzrost jej podatności na erozję wodną i wietrzną, ogranicza zdolność retencyjną gleby, zwiększa niebezpieczeństwo rozproszenia biogenów w środowisku, a także emisję CO2 do atmosfery, potęgując efekt cieplarniany, ponadto obniża żyzność gleby i zmniejsza bioróżnorodność.