r e k l a m a
Należy podkreślić, że art. 13 wymienionej ustawy wskazuje, że ulga przysługuje podatnikowi podatku rolnego. W przypadku dzierżawy gruntów rolnych prywatnych ustawa określa, że tylko jeżeli grunty gospodarstwa zostały w całości lub w części wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników lub przepisów dotyczących uzyskiwania rent strukturalnych, podatnikiem podatku rolnego jest dzierżawca. W pozostałych sytuacjach nadal podatnikiem podatku rolnego jest właściciel i to on otrzymuje decyzję podatkową. Inaczej jest w przypadku dzierżawy nieruchomości rolnych od Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. W tej sytuacji podatnikiem podatku rolnego jest zawsze dzierżawca.
r e k l a m a
Artykuł 697 k.c. określa, że dzierżawca ma obowiązek dokonywania napraw niezbędnych do zachowania przedmiotu dzierżawy w stanie niepogorszonym. Natomiast modernizację budynków może wykonywać właściciel (wydzierżawiający).
Według ustawy o podatku rolnym, kwota ulgi inwestycyjnej jest odliczana z urzędu w decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Podatnicy obowiązani do składania deklaracji na podatek rolny odliczają określoną w decyzji w sprawie ulgi inwestycyjnej kwotę przyznanej ulgi od należnego podatku rolnego.
Poza tym ustawa stanowi, że podatnik traci prawo do odliczenia od podatku rolnego niewykorzystanej kwoty ulgi inwestycyjnej w przypadku sprzedaży obiektów i urządzeń, od których przyznana została ta ulga. Ulga przepada także, jeżeli te obiekty lub urządzenia zostaną przeznaczone na inne cele niż określone w ust. 1 art. 13. Ustawa nie wskazuje, że właściciel traci prawo do ulgi w przypadku oddania gruntów w dzierżawę.
Dlatego zasadne wydaje się złożenie wniosku o udzielenie ulgi w podatku rolnym z załączeniem stosownych faktur. Jeżeli ulga nie zostanie przyznana, warto odwołać się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.