KOTEK KALINKI
Nasz Ruduś – kotek kochany
Gdy mu dam mleko – taki uradowany.
Czeka, gdy przychodzę z podwórka
z rana,
Wtenczas wskakuje mi na kolana.
Jest radosny, zwinny i wesoły,
Z rana żegna Kalinkę, gdy idzie do szkoły.
Bo my z Kalinką koty lubimy,
Z nimi dużo się bawimy,
Gdy ogonem merda po nodze
I śpi w kąciku na podłodze.
Kochajmy zwierzątka (koty) za to,
Że myszki polne łapią.
O kocie – to moja taka bajka,
Bo nieraz kot chowa się do zakamarka,
Raz się schował na trzy dni,
Patrzę, a mój Ruduś z myszką na głowie śpi.
Gdy zawołałam „Kici, Kotku, Kici”,
Skoczył mi w pudełko nici.
Zaplątał się tak mocno cały,
Aż go łapki mocno zabolały.
Odplątałam go spokojnie
I już było po całej wojnie.
To kolejny wiersz w rubryce, w której dowcipnie komentujecie życie na wsi. Nadesłała go Barbara Kaczmarek z Czamaninka. Jeśli piszesz o wsi i jej obyczajach, prześlij utwór do nas pocztą elektroniczną na adres e-mail: redakcja@ tygodnik-rolniczy.pl lub tradycyjną na adres: „Tygodnik Poradnik Rolniczy”, ul. Metalowa 5, 60-118 Poznań. Wydrukujemy go, a autorkę/autora nagrodzimy upominkami.
