W jakich sytuacjach możliwe jest przerwanie biegu przedawnienia?
Według Kodeksu cywilnego, bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Następuje ono także przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje, oraz przez wszczęcie mediacji. Sąd Najwyższy – Izba Cywilna w postanowieniu z 15 kwietnia 2019 r. (sygn. akt: I CSK 523/18) orzekł, że „bieg terminu przedawnienia przerywa zawezwanie do próby ugodowej”.
Artykuł 124 k.c. wskazuje, że po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. Aczkolwiek w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.
Według art. 125 § 1 k.c., roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem, jak również to stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed mediatorem i zatwierdzone przez sąd, przedawnia się z upływem 6 lat. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenie okresowe należne w przyszłości przedawnia się z upływem 3 lat.
