W polskich warunkach występuje ok. 12 gatunków ochojników, z których wyróżniamy 2 grupy: ochojniki galasotwórcze i wolnożyjące. Z gatunków (mszyc) galasotwórczych najczęściej spotykamy dwa dwudomne: ochojnika świerkowo-modrzewiowego i świerkowo-zielonego.
Żywicielem pierwotnym dwudomnych gatunków jest świerk a wtórnym modrzew. Wśród wolnożyjących najczęściej spotykanym jest sosnowy i wejmutkowy oraz jodłowy i daglezjowy. W cyklu rozwojowym spotykamy zarówno owady uskrzydlone, jak i bezskrzydłe. Charakterystyczne dla tych szkodników jest pokrycie ciała białym, woskowym nalotem, który wytwarzany jest przez nie bardzo intensywnie.
Na skutek żerowania na pędach tworzą się szyszkowate wyrośla, czyli galasy, wewnątrz których rozwijają się larwy. Samice składają jaja na igłach, a wylęgłe larwy wchodzą do wnętrza galasu i tam żerują. Stadium zimowym wszystkich gatunków ochojników są larwy przylepione do kory pędów pomiędzy igłami lub na dolnej stronie igieł.
Wygodnym i praktycznym zabiegiem zwalczającym szkodnika jest jesienno- zimowy oprysk preparatami, w skład których wchodzi olej parafinowy, np. Promanal 012 AL. Lub Promanal 60 EC. Oprysk wykonany od listopada do marca niszczy zimujące larwy ochojników i zapobiega tworzeniu się galasów. Pamiętając, że ochojniki to mszyce, możemy więc stosować wyciągi wodne z pokrzyw, czosnku, wrotyczu, tytoniu i cebuli, ale to są zabiegi stosowane od wczesnej wiosny.
mw
