Naukowcy z Uniwersytetu Aarhus w Danii utworzyli grupę 74 jałówek oraz wieloródek, które na cztery tygodnie przed planowanym terminem wycielenia utrzymywali w kojcach grupowych ze słomą oraz w oborze z boksami legowiskowymi wyłożonymi materacami i słomą. Zwierzęta obserwowane były przez kolejne 21 dni, a czas leżenia oraz jego częstotliwość rejestrowane były za pomocą urządzeń do pomiaru aktywności. Dodatkowo (za pomocą automatycznych wag doświadczalnych) rejestrowano wielkość pobrania suchej masy. I cóż się okazało? Otóż, całkowity czas leżenia w obu grupach był praktycznie jednakowy, jednak krowy utrzymywane na słomie częściej się kładły i wstawały, ponieważ wstawanie było dla nich łatwiejsze niż w boksach legowiskowych. Czas pobierania paszy dla obu grup był porównywalny, niemniej krowy zasuszone przebywające w kojcach grupowych ze słomą mocniej walczyły o hierarchię, na czym cierpiały szczególnie sztuki młode. Nie znalazło to jednak swojego przełożenia na czas ich jedzenia i leżenia.