Żądanie stwierdzenia niezgodności z prawem wyroku sądu
YArtykuł 4241 Kodeksu postępowania cywilnego określa, że można żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie wyrządzono szkodę. Natomiast zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. W wyjątkowych przypadkach, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, można także żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu pierwszej lub drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie. Następuje to, gdy strona nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie wyroku w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych.
Według art. 4246 k.p.c., skargę wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się. W razie stwierdzenia niezachowania warunków formalnych, określonych w art. 4245 § 2, przewodniczący wzywa do poprawienia lub uzupełnienie skargi. Sąd odrzuca skargę wniesioną z naruszeniem art. 871 § 1, spóźnioną, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę, której braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie.
Według k.p.c., po doręczeniu skargi stronie przeciwnej sąd przedstawia niezwłocznie akta sprawy Sądowi Najwyższemu. Uwzględniając skargę, SN stwierdza, że wyrok jest w zaskarżonym zakresie niezgodny z prawem. ●