I właśnie dlatego biotyna, z uwagi na jej korzystny wpływ na stan zdrowia racic, wzbudza duże zainteresowanie. Korzystny wpływ biotyny wynika prawdopodobnie ze wzrostu zawartości tłuszczu w rogu racicowym, co w efekcie prowadzi do zmniejszenia ilości wody i zwiększenia jego twardości. Zjawisko to potwierdzają badania, w których podawanie krowom biotyny spowodowało wzrost zawartości tłuszczu w rogu podeszwy z 23,8 do 32,2 mg/g. Stosowanie dodatku biotyny ogranicza występowanie zaburzeń linii białej racicy, zmniejsza częstotliwość wrzodów i krwawień podeszwy, zapalenia skóry palców oraz erozji piętki. Jest tylko jedno ale. Na efekty stosowania dodatku biotyny na poprawę rogu racicowego trzeba poczekać nawet kilka miesięcy.
Biotyna zawarta w paszach i wytwarzana w wyniku syntezy mikrobiologicznej w żwaczu zaspakaja na ogół potrzeby pokarmowe krów. Zapotrzebowanie na nią wrasta, gdy zwiększa się wydajność mleka np. na początku laktacji, przy jednoczesnym braku apetytu. W tym okresie możemy mieć kłopoty z niedoborem biotyny. Ponadto, w warunkach obniżonego pH żwacza zmniejsza się nawet 2–3 krotnie ilość biotyny syntetyzowanej przez bakterie żwaczowe. Bardzo często niższe stężenie biotyny we krwi niż sztuki zdrowe mają krowy z kulawizną.
Zalecana, optymalna dawka biotyny wynosi 20 mg dziennie. Badania udowodniły bowiem, że podawanie zwiększonej np. do 40 mg dawki nie przynosi już wymiernych korzyści.
Uzupełnianie dawek pokarmowych w biotynę odbywa się głównie poprzez skarmianie premiksów i mieszanek mineralno-witaminowych, dlatego przed zakupem warto przeczytać skład mieszanki oraz jej dawkowanie, biotyna jest jedną z najdroższych witamin. Znaczne ilości biotyny znajdują się w dodatkach białkowych, wywarze zbożowym, melasie oraz młócie browarnianym.
Beata Dąbrowska
