W związku z tym, że Unia powinna nadal wspierać rozwój obszarów wiejskich w całym okresie przejściowym, państwa członkowskie powinny mieć możliwość finansowania swoich przedłużonych programów rozwoju obszarów wiejskich z odpowiedniego przydziału środków budżetowych na lata 2021 i 2022.
Uzgodniono przedłużenie czasu trwania nowych wieloletnich projektów rozwoju obszarów wiejskich, które koncentrują się na rolnictwie ekologicznym i działaniach na rzecz klimatu i środowiska naturalnego, ponad trzyletni okres oraz włączyć do pakietu projekty dotyczące dobrostanu zwierząt. Posłowie przekonali Radę oraz Komisję Europejską, iż państwa członkowskie będą mogły ułatwić rolnikom otrzymywanie odszkodowań za poważne spadki dochodów oraz za straty spowodowane niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi, chorobami zwierząt lub roślin czy plagą szkodników. Chodzi o uruchamianie rekompensat na poziomie 20% strat zamiast 30%. W przypadku gdy będzie to dotyczyć działań z PROW (narzędzia zarządzania ryzykiem), polscy rolnicy z tego nie skorzystają, ponieważ nie mają takich narzędzi. Parlament przeforsował również środki, które dają państwom członkowskim większą swobodę we wspieraniu rolników, zwłaszcza w czasie kryzysu COVID-19.
Częścią ogólnego porozumienia są też niedawno uzgodnione zasady dotyczące sposobów wykorzystania przez rolników, producentów żywności i obszary wiejskie 8 mld euro w ramach pomocy kryzysowej związanej ze skutkami COVID-19. W 2021 roku dostępnych będzie około 30% środków na odbudowę, a pozostałe 70% zostanie uwolnione w 2022 roku. Polsce z tej puli przypadło w 2021 r. – 279 mln euro, a w 2022 r. – 665 mln euro.
Posłom do Parlamentu Europejskiego udało się zapewnić przynajmniej 37% środków na odbudowę rolnictwa ekologicznego, na działania związane ze środowiskiem i klimatem oraz na dobrostan zwierząt. Co najmniej 55% środków z funduszu zostanie przeznaczonych na inwestycje w gospodarstwach rolnych, które przyczynią się do trwałego i cyfrowego ożywienia gospodarczego dla młodych rolników rozpoczynających działalność.
Tekst uzgodniony przez negocjatorów z Parlamentu Europejskiego oraz państwa członkowskie i zatwierdzony przez Parlament, zanim będzie mógł wejść w życie, wymaga zatwierdzenia przez Radę Europejską.