Krok pierwszy – tabela wysiewu
W pierwszym etapie trzeba odnaleźć odpowiednią dla nawozu tabelę wysiewu. Nie powinno być z tym problemu, gdy mamy do wysiana popularny nawóz. Gdy nawóz nie jest często stosowny może go nie być w bazie danych nawozowych. W takim przypadku można określić dla niego tabele bazując na opracowanym przez firmę Rauch systemie identyfikacji DIS dostępnym również w postaci darmowej aplikacji na smartfony. System ten polega na identyfikacji nawozu na podstawie zdjęć poglądowych. W systemie DIS wpierw ustala się, do jakiej grupy pod względem składu chemicznego należy nawóz, np. N, NPK, PK, P itp. Następnie w oparciu o załączone fotografie rozpoznaje się rodzaj granulek. Potem tylko odczytujemy do jakiej grupy należy i odnajdujemy przypisana dla tej grupy tabelę wysiewu.r e k l a m a
Krok drugi – ustawienie łopatek
Kolejnym etapem jest ustawienie szerokości wysiewu. A to w przypadku prezentowanej maszyny jest związane z kątem ustawienia łopatek (w zakresie 1–6) oraz ich długością (zakres A–E). Maszyna, na której prezentujemy ustawienia posiada standardowe tarcze M1, którymi można wyrzucać nawóz na szerokość od 10 do 18 m. Można do niej zamontować również specjalne tarcze M1X, dzięki którym można wyrzucać nawóz na szerokość od 18 do 24 m. Aby ustawić łopatki najpierw trzeba je zdjąć z maszyny. Następnie trzeba odczytywać wartości zawarte w tabeli wysiewu i wedle nich ustawić łopatki w odpowiednich pozycjach. Podane w tabelach wartości np. C3–B2 lub C2–A1 odpowiadają ustawieniom na jednej tarczy. W przypadku wysiewu normalnego łopatki na drugiej tarczy należy ustawić na tych samych pozycjach. Jeżeli natomiast rozsiewacz będzie przejeżdżał na skraju pola czy łąki, to łopatki na tarczy znajdującej się najbliżej granicy pola należy ustawić według tzw. wartości dla wysiewu brzegowego lub siewu granicznego. W pierwszym przypadku nawóz rozdzielany będzie tak, że niewielka część granulek wydostanie się poza granice pola jednak dzięki temu stopień pokrycia skraju pól nawozem będzie największy. W drugim przypadku nawóz wysiewany jest tylko do granicy pola. Po ustawieniu łopatek w odpowiednich pozycjach należy je zamontować na maszynie.Etap trzeci – próba kręcona
Na tym etapie można już ustawić rozsiewacz na daną ilość wysiewu nawozu a następnie sprawdzić czy ustawiona dawka odpowiada rzeczywistej ilości granulek rozrzucanych podczas pracy na polu. W rozsiewaczu Rauch serii MDS dawkę reguluje się za pomocą ogranicznika dźwigni nastawczej z podziałką od 0 do 550. Zanim jednak przystąpimy do ustawiania maszyny oraz wykonania próbnego wysiewu, czyli tzw. próby kręconej, wpierw trzeba przyjąć dawkę wysiewu. Przykładowo mamy do wysiania Polifoskę NPK(S) 6-20-30-(7) na szerokości 10 m. Zestaw będzie poruszał się na polu z prędkością 8 km/h, zaś przyjęta dawka to 175 kg/ha. Z tabel wysiewu odczytujemy, że dla takiej dawki i pozostałych wartości (prędkość, szerokość robocza) ogranicznik należy ustawić na skali w punkcie 45. Przy tym ustawieniu przez minutę ze skrzyni powinno wylecieć około 23 kg nawozu. Następnie należy zdemontować obie tarcze i umieścić poniżej lewego otworu dozującego lejek, którym nawóz będzie przedostawał się do podstawionego pojemnika. W dalszej kolejności należy załączyć wałek odbioru mocy, pamiętając, że WOM musi obracać się z prędkością zapisaną w tabelach wysiewu. Teraz pozostaje jedynie otworzyć lewą zasuwę i przez minutę zbierać nawóz wydostający się przez otwór. Na koniec należy zważyć nawóz, który zebrał się w pojemniku i porównać otrzymany wynik z wartością zamieszczoną w tabeli. Trzeba pamiętać jednak, że w tabelach podana jest wartość dla obydwu otworów (dla całkowitej szerokości), stąd należy ją podzielić przez dwa. W przypadku, gdy masa wysypanego nawozu różni się od wartości podanej w tabeli wysiewu, należy zmienić położenie ogranicznika zasuwy dozującej i powtórzyć procedurę próby kręconej. Przeprowadzając próbę kręconą zamiast tabel wysiewu można posłużyć się też specjalnym suwakiem logarytmicznym widocznym na zdjęciu.
