Zalesić czy wydzierżawić pod fotowoltaikę?

Posiadanie niskiej jakości gruntów rolnych, z których pomimo dopłat rolnik nie ma pożytków, może skłonić do zalesienia bądź też wydzierżawienia ich pod fotowoltaikę. Oba wybory przyniosą korzyść środowisku naturalnemu. Przy wyborze pierwszego wariantu rolnik może liczyć na wsparcie unijne na zasadzenie lasu, które jest podobne do wysokości rocznego czynszu dzierżawnego za dzierżawę hektara gruntu pod farmę fotowoltaiczną. Jest to jednak pomoc jednorazowa. Przez kolejnych 5 lat rolnikowi przysługuje premia pielęgnacyjna, a następnych 12 lat premia zalesieniowa. Obie premie są już dużo niższe: pielęgnacyjna wynosi 800–1600 zł, a zalesieniowa około 1300 zł/ha. Stawki czynszu oferowane za grunt pod fotowoltaikę wahają się średnio między 8 a 12 tys. zł/ha.
W przypadku decyzji o dzierżawie gruntu pod fotowoltaikę inwestorowi z reguły nie jest na rękę, by na te grunty był opracowany plan zagospodarowania przestrzennego. Ewentualnie, gdy już jest, dana działka powinna być w planie przeznaczona pod zabudowę fotowoltaiczną.
Natomiast w przypadku sadzenia lasu z unijnej dotacji grunt musi być przeznaczony do zalesienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku tego planu zalesienie nie może być sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. W sytuacji braku planu oraz studium grunty powinny być przeznaczone do zalesienia w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Powierzchnia działki pod fotowoltaikę nie powinna być z reguły mniejsza niż 2 ha. Umowy dzierżawy zawierane są najczęściej na około 25 lat. Wymaga się, aby działka nie była usytuowana na terenie parku krajobrazowego, rezerwatu, obszaru Natura 2000. Dla inwestora liczy się bliskość linii średniego napięcia lub Głównego Punktu Zasilającego. Za grunt wydzierżawiony pod fotowoltaikę naliczany jest podatek od nieruchomości. Po zakończeniu umowy dzierżawy można dalej użytkować go pod działalność rolniczą.
Do zalesienia można przeznaczyć grunty orne lub sady, lub grunty z sukcesją naturalną o powierzchni co najmniej 0,1 ha i szerokości większej niż 20 m (wymagania szerokości gruntu nie stosuje się, jeżeli grunty te graniczą z lasem). Maksymalna powierzchnia gruntu, do której rolnik może otrzymać pomoc na zalesienie, nie może przekroczyć 20 ha. Grunt rolny zalesiony musi być przekształcony po 5 latach na leśny. ms