r e k l a m a
Dolistnie także makroelementy
Przez liście warto buraki dokarmić makroelementami (siarka i magnez) i mikroelementami, z których najważniejszy jest bor, a zaraz za nim mangan. Tylko w wyjątkowych sytuacjach zasadne bywa dokarmianie buraków azotem, rzadziej fosforem i potasem, a z mikroelementów – cynkiem, miedzią i molibdenem. Ważne jest, aby zabieg dokarmiania buraków cukrowych wykonać w warunkach wysokiej wilgotności powietrza (powyżej 60%) w temperaturze powietrza od 10–20°C. Można spotkać się z zaleceniami, że trzy zabiegi dokarmiania buraka cukrowego powinny być wykonywane standardowo w sekwencji: pierwszy zabieg w fazie 3–4 par liści buraka (czyli 6–8 rozwiniętych liści), drugi po 10–14 dniach i ewentualnie trzeci po 2–3 tygodniach od drugiego zabiegu (ale przed zwarciem międzyrzędzi).Z makroelementów dostarczanych tą drogą najważniejszy jest magnez i siarka. W okresie wzrostu i rozwoju buraków wskazane są dwa zabiegi siedmiowodnym siarczanem magnezu (pierwszy w fazie czterech par liści, drugi 7–10 dni po pierwszym) ewentualnie trzy zabiegi, ale ostatni najlepiej wykonać przed zwarciem międzyrzędzi. Dolistnie przy dwukrotnej aplikacji siarczanu magnezu i wydatku 300 l cieczy roboczej roztworu możemy dostarczyć hektarowej plantacji buraków cukrowych ok. 4,8 kg MgO i 3,9 kg S.
Cały program dokarmiania dolistnego buraków cukrowych może obejmować cztery zabiegi zasilania azotem w formie do 6% roztworu mocznika. Program dokarmiania azotem rozpoczynamy w fazie 4 par liści i wykonujemy kolejne zabiegi co 7–10 dni kończąc dokarmianie przed zwarciem międzyrzędzi. Jeżeli założenia nawożenia buraków cukrowych uwzględniają dokarmianie dolistne azotem w czterech terminach, to przy drugim i trzecim wskazana jest łączna aplikacja z siarczanem magnezu.
Co najmniej bor i mangan
Buraki cukrowe są bardzo wrażliwe na niedobór boru, a w glebach jest powszechny deficyt tego pierwiastka. Bor powinien być bezwzględnie uwzględniany w programie nawożenia na równi z N, P, K, S i Mg. Dokarmianie dolistne nawozami mikroelementowymi zawierającymi głównie bor powinniśmy stosować w ilości zalecanej przez producenta i w tych samych terminach co dokarmianie siedmiowodnym siarczanem magnezu. Pamiętajmy, że w przypadku boru forma stosowanego nawozu ma drugorzędne znaczenie. Najważniejsze jest jego wczesne zastosowanie. Niemniej jeżeli chodzi o stosowanie boru, jednorazowa dawka efektywna w formie chelatu powinna wynosić 100 g/ha.Bor bierze udział w procesach wzrostu i podziału komórek, stabilizacji błon cytoplazmatycznych, w metabolizmie i transporcie cukrowców. Pełni bardzo ważną funkcję w gospodarce wodnej roślin, transpiracji i oddychaniu. Ewidentne objawy niedoboru boru występują często dopiero w ostatniej fazie rozwoju buraków. Jest do zgorzel liści sercowych, spękania główki korzeniowej i jamistość korzeni. W zaawansowanym stadium niedoboru boru głowy korzeni gniją i wytwarzają dużo drobnych zawiązków młodych liści. Odbywa się to, niestety znaczą redukcją masy korzeni (nawet do 50%) i redukcją zawartości cukru (do 4%).
Drugim co do znaczenia mikroelementem jest mangan. Jest burakom potrzebny, przy czym na stanowiskach dobrych dla buraka z uregulowanym odczynem pH gleby staje się mniej dostępny. Przy pH powyżej 6,5 mangan staje się praktycznie nieprzyswajalny dla roślin. Manganem trzeba buraki dokarmiać dolistnie, a jednorazowa dawka efektywna tego pierwiastka w formie chelatu powinna wynosić 200 g/ha.
