Przypomnijmy zatem, że w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, a w szczególności poronienia u bydła, znacznej liczby padnięć, objawów neurologicznych czy też zmian w formie krost, pęcherzy, nadżerek lub wybroczyn na skórze i błonach śluzowych hodowca jest zobowiązany do niezwłocznego zawiadomienia o tym powiatowego lekarza weterynarii bezpośrednio lub za pośrednictwem lekarza opiekującego się gospodarstwem albo wójta. Zgłoszenie takie – zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt – jest obowiązkiem, którego niedopełnienie stanowi już wykroczenie. Kiedy już poinformujemy inspekcję weterynaryjną, do czasu przybycia urzędowego lekarza weterynarii hodowca zobligowany jest do:
*pozostawienia zwierząt w miejscu ich przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt;
*uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę, lub zwłoki zwierzęce;
*wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia padłych zwierząt, pasz przeznaczonych do ich żywienia, wody, ściółki, nawozów naturalnych i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba.
Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt przyjeżdża do gospodarstwa i podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby zakaźnej podlegającej obowiązkowi zwalczania, w szczególności:
*nakazuje posiadaczowi zwierząt sporządzenie i aktualizację spisu wszystkich zwierząt lub zwłok zwierzęcych;
*ustala stan ilościowy produktów, w szczególności mięsa, mleka oraz środków żywienia zwierząt, ściółki i nawozów naturalnych i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba, w zależności od choroby zakaźnej zwierząt;
*przeprowadza dochodzenie epizootyczne;
*pobiera i wysyła próbki do badań laboratoryjnych.
Po przybyciu lekarza weterynarii hodowca zobowiązany jest do współpracy i pomocy. Musi on udostępnić organom Inspekcji Weterynaryjnej zwierzęta i zwłoki zwierzęce do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także zobowiązany jest do udzielania pomocy przy ich wykonywaniu. Naszego Czytelnika interesowała – między innymi – kwestia czy podczas np. pobierania prób do badań laboratoryjnych hodowca jest zobowiązany do unieruchomienia zwierząt. Otóż, nie ma ściśle określonych zasad tak szczegółowego postępowania, niemniej obowiązek hodowcy co do współpracy i pomocy lekarzowi sugeruje, że jeżeli pobierający próby lekarz weterynarii o taką pomoc hodowcę poprosi, wówczas należy dołożyć starań, by takowa została udzielona.
W przypadku zagrożenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt powiatowy lekarz weterynarii może wydać hodowcy szereg decyzji, do których musi się zastosować. Lekarz może nakazać
*podjęcie określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego;
*odosobnienie, strzeżenie lub obserwację zwierząt chorych lub zakażonych albo podejrzanych o zakażenie lub o chorobę;
*oczyszczenie i odkażenie miejsc oraz środków transportu;
*odkażenie, zniszczenie lub usunięcie w bezpieczny sposób środków żywienia zwierząt, ściółki, nawozów naturalnych oraz przedmiotów, z którymi miały kontakt zwierzęta chore, zakażone lub podejrzane o zakażenie lub o chorobę;
* odkażanie rzeczy osób, które miały lub mogły mieć kontakt ze zwierzętami chorymi, zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie lub o chorobę;
*badanie kliniczne zwierząt z pobraniem próbek do badań laboratoryjnych;
*przeprowadzenie sekcji zwłok zwierzęcych z pobraniem próbek do badań laboratoryjnych;
*wykonywanie określonych zabiegów na zwierzętach, w tym przeprowadzanie szczepień.
Lekarz weterynarii może także zakazać wydawania świadectw zdrowia, dokumentów handlowych lub przewozowych oraz żywienia zwierząt określonymi środkami żywienia zwierząt lub pojenia z określonych zbiorników i ujęć wody.
