Fasolnik chiński, zwany również wspięgą chińską lub fasolnikiem wężowym, jest warzywem podobnym do fasoli i wytwarza smaczne strąki niezwykłej długości. To rzadko u nas jeszcze spotykana jednoroczna roślina z rodziny bobowatych, pochodząca prawdopodobnie z Afryki.
W naszym kraju uprawia się odmianę Fakir, która rodzi długie, zielone strąki, zbierane w fazie niedojrzałej i wykorzystywane podobnie jak strąki fasoli szparagowej. Fasolnik wypuszcza pędy osiągające długość do 3 m, rozgałęzione, które mają zdolność owijania się wokół podpór. Na pędach tworzą się fioletowe kwiaty po dwa na osi kwiatostanowej, a po przekwitnieniu powstają zielone strąki wypełnione czarnymi nasionami o nerkowatym kształcie.

Każda gleba dobra

Pod uprawę fasolnika odpowiednia jest gleba o odczynie zbliżonym do obojętnego, choć toleruje on lekko kwaśną. Można go uprawiać na różnych rodzajach gleb, ale na glebie dobrze uprawionej, pozbawionej chwastów trwałych, przepuszczalnej, próchnicznej, lekkiej rośnie zdecydowanie lepiej. Przedsiewnie warto zastosować nawożenie mineralne, w skład którego wejdzie około 4 dag azotu (N), do 10 dag fosforu (P₂O₅) i do 12 dag potasu (K₂O) na 10 m². Fasolnik wymaga wysokich temperatur, dlatego należy wysiewać go w miejscach osłoniętych i dobrze nasłonecznionych, najlepiej przy południowo-wschodniej wystawie.
Można go uprawiać zarówno z rozsady, jak i siewu bezpośredniego. Przy uprawie z rozsady nasiona wysiewamy w kwietniu bądź na początku maja do doniczek o średnicy około 8 cm, na głębokość nie większą niż 2 cm. Fasolnik, tak jak i inne strączkowe, źle reaguje na przesadzanie, dlatego wymagana jest duża doniczka, by nie uszkodzić rośliny podczas przesadzania na miejsce stałe, co nastąpi na początku czerwca. Jeżeli decydujemy się na siew bezpośredni, nasiona wysiewamy co kilka dni, począwszy od 15 maja. W obawie przed spadkami temperatur, które mogą nastąpić po 15 maja, grządki można zabezpieczyć, nakrywając je agrowłókniną. Ponieważ jest to roślina pnąca, wymaga prowadzenia przy podporach. Mogą być to tyczki bambusowe, leszczynowe, rozpięty sznurek albo wysiany wzdłuż siatki, przy zachowaniu odstępów 50–60 cm w rzędzie przy siatce, a w rzędach przy palikach 50 × 50 cm.

Lubi mieć wilgotno

Do prac pielęgnacyjnych należy usuwanie chwastów, szczególnie w początkowym okresie wzrostu, gdyż siewki rosną powoli, a chwasty są dla nich konkurencją o światło i składniki pokarmowe. Bardzo ważnym zabiegiem jest prowadzenie roślin przy podporach. Młode fasolniki ładnie się rozgałęziają i mają wiotkie pędy, które należy sukcesywnie naprowadzać na podpory. Trzeba zadbać również o odpowiednią wilgotność gleby. W czasie suszy konieczne jest podlewanie, najlepiej wodą o temperaturze otoczenia. Warto zatem napełnić zbiornik wodą i pozostawić na cały dzień, by móc podlać nią wieczorem. Starajmy się nie moczyć roś­lin, tylko ziemię wokół.
Przy sprzyjających warunkach po upływie około 2 miesięcy od wysiewu rozpoczynamy sukcesywne, w miarę dojrzewania, zbiory strąków. Do spożycia nadają się strąki, które osiągną średnicę około 7 cm. Starsze stają się włókniste i niesmaczne. Ponieważ są bardzo giętkie, można je przyrządzać czy konserwować w całości, co dodaje im uroku podczas serwowania na stół jako egzotyczną potrawę.

Małgorzata Wyrzykowska