A zatem, odpowiednie zastosowanie młóta browarnianego może przyczynić się do obniżenia kosztu produkcji jednego litra mleka, jak i do zwiększenia ogólnej skali produkcji. Ponadto młóto browarniane podwyższa zawartość tłuszczu i kazeiny w mleku, co bezpośrednio przekłada się na wzrost otrzymywanej ceny za litr surowca. Z drugiej strony, młóto jest paszą częściej docenianą przez hodowców z innego prozaicznego powodu, jakim jest deficyt własnych pasz objętościowych.
Ze względu na znaczną zawartość białka młóto powinno być podawane krowom w fazie wysokiej produkcji mleka w ilości ok. 6–8 kg na sztukę na dzień. Nie powinno się podawać młóta w dawkach dla krów w końcowej fazie laktacji, tym bardziej krowom w okresie zasuszenia. W żywieniu młodzieży hodowlanej dawki młóta nie powinny być wyższe niż 5 kg/sztukę/na dzień. Opasy powinny otrzymywać nie więcej niż 2–3 kg na każde 100 kg masy ciała.
Nie należy podawać zbyt dużych ilości młóta, aby nie stracić strukturalności dawki, taki stan w dłuższej perspektywie może skutkować obniżonym poziomem tłuszczu w mleku, obniżeniem wskaźników płodności oraz problemami w okresie okołoporodowym.
Młóto browarniane zawiera 25–30% suchej masy i 70–75% wody. W suchej masie posiada około 25% procent wartościowego białka. Jest nie tylko łatwo przyswajalne i ma wysokie właściwości odżywcze, ale też poprawia smakowitość paszy podawanej bydłu i może być stosowane również w żywieniu innych zwierząt gospodarskich, jak owce czy trzoda chlewna.
Młóto powstaje jako odpad przy produkcji piwa i jego skład może być nieco różny w zależności od rodzaju ziarna wykorzystywanego przez browar. Najczęściej w młócie znajduje się jęczmień i słód jęczmienny, kukurydza i ryż. Gdy młóto jest świeże, wygląda jak jasnobrązowa kasza i pachnie świeżym chlebem. Nic więc dziwnego, że zwierzęta chętnie jedzą pokarm wzbogacony młótem browarnianym.
