Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska oraz Parlament Europejski nie doszły do porozumienia w sprawie WPR po 2022 roku. Trójstronne negocjacje (tzw. supertrilog) odbyły się w dniach 26–27 maja w Brukseli podczas posiedzenia Rady UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa.
r e k l a m a
Co negocjowano?
Przedmiotem negocjacji były trzy rozporządzenia wchodzące w skład pakietu legislacyjnego WPR: o strategicznych planach WPR, o finansowaniu WPR, zarządzaniu nią i jej monitorowaniu (tzw. rozporządzenie horyzontalne) oraz o wspólnej organizacji rynków produktów rolnych.
Rozstrzygnięcia wymagają w szczególności takie zagadnienia, jak minimalny poziom wydatków na ekoschematy i ewentualne elastyczności w tym zakresie. Negocjatorzy muszą ustalić też minimalny poziom wydatków na cele środowiskowe w II filarze, w tym udział wydatków na ONW, oraz finansowania dobrostanu zwierząt w realizacji tego limitu, niektóre normy dobrej kultury rolnej (DKR), a także wymiar społeczny WPR.
Winny komisarz ds. rolnictwa
Rada i Parlament obwiniają się nawzajem o niepowodzenie supertrialogu. Z kolei COPA/COGECA uważa, że głównym winowajcą braku porozumienia jest komisarz ds. rolnictwa Janusz Wojciechowski. Ich zdaniem wykazał niewielkie zrozumienie dla trudnej rzeczywistości, w jakiej znalazło się unijne rolnictwo. Negocjacje przełożono na kolejne posiedzenie Rady w czerwcu br. Jeśli do tego momentu nie uda się osiągnąć porozumienia, po prezydencji portugalskiej to prezydencja słoweńska będzie musiała szukać dalszych rozwiązań.
Janusz Wojciechowski zwrócił uwagę, że państwa UE przyczyniły się do uzgodnienia celów ochrony klimatu, a teraz też będą musiały przyczynić się do ich osiągnięcia. Obecnie około 42% środków na rozwój obszarów wiejskich przeznaczanych jest na tego typu projekty. Jednak w związku z reformą WPR ministrowie chcieli zgodzić się jedynie na udział 35%, podczas gdy Parlament proponował 37%.
Komisarz ds. rolnictwa określił jako bezpodstawne obawy wielu państw członkowskich, że fundusze na nowo utworzone programy ekologiczne nie mogą być w pełni wykorzystane i że w związku z tym potrzebna jest tzw. faza nauki. W jego ocenie wiele delegacji wyolbrzymiło swoje obawy w tym względzie. Sprawozdawca ds. planów strategicznych WPR z ramienia PE, dr Peter Jahr, stwierdził, iż nie do przyjęcia jest propozycja Rady, aby udział ekoschematów w I filarze wynosił 25% w połączeniu z zapisem, że niewykorzystane pieniądze powinny wracać do podstawowej płatności na hektar.
r e k l a m a
Stanowisko Polski
Polska opowiada się za utrzymaniem transferu między filarami na poziomie przyjętym w ramach porozumienia w sprawie wieloletnich ram finansowych. Odrzuca propozycje Parlamentu, które zmniejszają poziom transferu pomiędzy filarami WPR i ograniczają możliwości wykorzystania przesuniętych środków. Razem z takimi krajami, jak Czechy i Węgry, wezwała do większej elastyczności w programach ekologicznych.
Grzegorz Puda, minister rolnictwa, mówił, że kluczowe jest dla nas zachowanie proponowanej przez Radę elastyczności wdrażania ekoschematów, tak aby ograniczyć ryzyko niewykorzystania i utraty środków. W jego ocenie poziom limitu dla ekoschematów powinien być obliczany na podstawie alokacji przed przesunięciem środków z II filaru.
Polska, podobnie jak wiele innych państw członkowskich, nie zaakceptowała propozycji Parlamentu dotyczącej powiązania części przepisów rozporządzenia o planach strategicznych z warunkami określonymi w strategiach "Od pola do stołu" oraz na rzecz bioróżnorodności. Propozycja ta zakładała m.in. uzależnienie procesu zatwierdzania i zmian planu od realizacji tej strategii.
To uzgodniono
Obszary, w których udało się osiągnąć porozumienie podczas supertrilogu, to:
