Julia Klöckner, niemiecka minister rolnictwa, domaga się na forum unijnym wydania odpowiedniego oświadczenia wzywającego do wprowadzenia w całej Unii Europejskiej zakazu transportu zwierząt do krajów trzecich. Wniosek ten poparli szefowie resortów rolnictwa z Niderlandów i Luksemburga. Chodzi głównie o to, że właściwe organy państw członkowskich nie mogą zagwarantować ani sprawdzić, czy unijne przepisy, które dotyczą transportu zwierząt, są przestrzegane poza granicami UE. Tym aktem prawnym jest Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań. Określa ono obowiązki wszystkich osób uczestniczących w procesie przewozu zwierząt (przewoźników, organizatorów transportu, kierowców, opiekunów).
Wnioskujący podnosili, iż problemy związane z transportem, które występują poza granicami UE, takie jak wysokie lub niskie temperatury, często nie są zgłaszane państwu członkowskiemu, z którego są transportowane żywe zwierzęta. Zwrócili również uwagę na brak nadzoru nad warunkami, w jakich przebywają zwierzęta po przybyciu do miejsca przeznaczenia – czyli dalszy transport, targowiska i w końcu ubój. Klöckner jest zdania, iż dobrostan zwierząt nie powinien zatrzymywać się na granicach UE. Dlatego potrzebny jest unijny zakaz długiego transportu zwierząt do krajów trzecich, zarówno drogowego, jak i morskiego. Dopóki taki zakaz nie zostanie wprowadzony, Komisja Europejska powinna pilnie poczynić w tym kierunku jakieś krótkoterminowe środki zaradcze.
Główny nacisk kładziony jest na transport żywych zwierząt do Maroka, Turcji, Rosji, do Azji oraz na Bliski Wschód.
Wskazane powyżej unijne rozporządzenie wskazuje na przykład, że nie wolno przewozić zwierząt ciężarnych w końcowej fazie ciąży i w tygodniu następującym po porodzie oraz zwierząt bardzo młodych, urodzonych dwie doby przed planowanym transportem (w przypadku cieląt do 10 dni, świń poniżej 3 tygodni, jagniąt poniżej tygodnia) – chyba że trasa jest krótsza niż 100 km. W czasie transportu należy posiadać odpowiednią ilość karmy (paszy) zaspokajającej wymagania żywieniowe zwierząt. Pojazd powinien być wyposażony także w system umożliwiający pojenie zwierząt lub zbiorniki z wodą (w zależności od gatunku przewożonych zwierząt). Zwierzęta należy napoić i nakarmić, w przypadku gdy transport przekracza 8 godzin. Ponadto pojazdy przeznaczone do transportu powinny: uniemożliwić zwierzętom wydostanie się z pojazdu i nie dopuścić do ich zranienia, chronić zwierzęta przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi oraz pozwolić na utrzymanie czystości i dezynfekcję.
Zanim sprawa zakazu trafiła na unijną wokandę, taki zakaz w stosunku do krajów trzecich, które są problematyczne pod względem dobrostanu zwierząt, chciano wprowadzić w samych Niemczech. Zakaz ten jednak nie przeszedł – nie uzyskał większości głosów. Wraz ze zmianą rozporządzenia transportowego podniesiono jednak z 14 do 28 dni minimalny wiek cieląt do przewozu wewnątrz Niemiec. Jest już bardzo blisko do tego, by eksport żywych zwierząt rzeźnych i opasowych zakończono w Wielkiej Brytanii.