podlaskie
Projekt „Dać to, czego naprawdę potrzeba”, złożony w konkursie w Komisji Europejskiej w ramach europejskiego programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych, znalazł się wśród zaledwie siedmiu wyróżnionych finalistów w Europie i jako jedyny projekt z Polski otrzymał dotację.
– Projekt jest odpowiedzią na potrzeby tych, których wspieramy – mówi jego koordynatorka, Katarzyna Zdanowska. – Oferujemy pomoc nie tylko pacjentom, ale i ich rodzinom, które często nie są w stanie zaopiekować się chorym. Bywa, że opiekunowie są w podeszłym wieku i sami wymagają wsparcia. W ramach projektu „Dać to, czego naprawdę potrzeba”, będziemy mogli objąć oglądem rodziny hospicyjnych pacjentów, zapewnić im tzw. opiekę wytchnieniową.
Od pomysłu do realizacji projektu upłynęło kilka miesięcy. Akcja przygotowawcza zaczęła się wiosną 2019 roku. W grudniu miały zostać ogłoszone wyniki, jednak Komisja Europejska zwlekała z decyzją. Ostatecznie długo wyczekiwane „tak” padło w czerwcu 2020 roku. Projekt został przyjęty i otrzymał dofinansowanie. Planowany termin rozpoczęcia projektu ustalony był na październik 2020. Ze względu na pandemię został wstrzymany. Po niemal roku od otrzymania dotacji projekt ruszył w maju tego roku. Innowacja będzie testowana w mikroskali na terenie pięciu gmin województwa podlaskiego: Narew, Narewka, Zabłudów, Michałowo, Gródek, przez personel medyczny i ekspertów oraz wspierana przez badania naukowe.
Dobro, które inspiruje
Projekt realizowany jest w partnerstwie z województwem podlaskim reprezentowanym przez Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Białymstoku, Instytutem Rozwoju Wsi i Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk w Warszawie oraz Ośrodkiem Wspierania Organizacji Pozarządowych w Białymstoku.
– Nasze działania koncentrują się na nowym podejściu do opieki długoterminowej dla osób nieuleczalnie chorych, starych, zależnych, a także objęciu wsparciem ich opiekunów, którymi są najczęściej członkowie rodzin. Innowacja polega na stworzeniu sieci zasobów na obszarach wiejskich pomagających na wielu poziomach – od pomocy sąsiedzkiej i grup nieformalnych, po instytucje sektora publicznego oraz organizacje społeczne – wyjaśnia koordynatorka projektu.
Wśród nich są koła gospodyń, ośrodki pomocy społecznej, policja, leśnictwo, stowarzyszenia – w tym osób z niepełnosprawnością intelektualną. Kluczowym elementem innowacji jest koordynator opieki osób zależnych, który pełni funkcję ogniwa spajającego potrzeby pacjentów z działaniami sieci. Ten mechanizm zaspokajać będzie potrzeby zdrowotne oraz da możliwość dopasowania opieki do potrzeb podopiecznych. Z założenia model jest na tyle uniwersalny, że – w przyszłości – będzie można go łatwo powielić w innych wiejskich regionach Polski, a nawet Europy. Powstała już tzw. lista potrzeb na danym terenie.
Starzejemy się
Długoterminowym celem projektu jest wykorzystanie innowacji popartej badaniami partnerów, do kształtowania polityki opieki długoterminowej nad chorymi przewlekle i nieuleczalnie w województwie, kraju i Europie. Według statystyk w Podlaskiem 50% mieszkańców stanowią ludzie starsi. W skali kraju to prawie 40% ludności. W nieodległej przyszłości problemy ludzi starych dotkną inne kraje Unii Europejskiej, w których obszary wiejskie to około 77% powierzchni krajów, a zamieszkuje je połowa ludności Unii.
– Ostatnie dwa miesiące projektu poświęcimy na zebranie wniosków i przedstawienie ich na spotkaniach w Warszawie oraz Brukseli – wymienia koordynatorka. – Jesteśmy przekonani, że nowy model opieki domowej okaże się przełomowy.
Małgorzata Janus
