Wrzesień i październik to miesiące sadzenia większości roślin cebulowych i bulwiastych kwitnących wiosną.
Sadzenie roślin kwitnących wiosną rozpoczynamy od gatunków, które wymagają ciepłego podłoża do prawidłowego ukorzenienia się. Są to narcyze, kosaćce cebulowe kwitnące wiosną oraz szachownice, które już w przechowalni wytwarzają korzenie. Do roślin sadzonych we wrześniu należą też: zawilec powabny, śnieżyca, śniadek baldaszkowaty, śnieżnik, puszkinia, psiząb, przebiśnieg. Inne gatunki, jak np. cebulica, czosnek, krokus wiosenny, lilia, szafirek, sadzimy na przełomie września. Najpóźniej do gruntu – pod koniec października lub w początkach listopada – trafią tulipany, ale nie czekajmy z ich zakupem.
Warto wybrać się do renomowanego sklepu ogrodniczego (możliwość reklamacji), by zaopatrzyć się w cebule i bulwy roślin, których nie mamy w swojej kolekcji. Przy zakupie musimy zwracać uwagę na jakość i zdrowotność materiału.
Im większa, tym większy
Cebule i bulwy powinny być wystarczająco duże, zgodnie z parametrami gatunku. Duża cebula to duży kwiat. Wielkość cebuli określamy na podstawie obwodu, np. tulipany powinny mieć cebulę o średnicy około 11 cm, natomiast hiacynty – powyżej 14 cm. Zwracamy również uwagę, czy cebule nie są ukorzenione, oczywiście pomijając szachownicę i lilie. Cebule i bulwy nie mogą nosić śladów gnicia, pleśni ani nie powinny być zbytnio przesuszone. Częściowy lub całkowity brak łusek okrywających również zmniejsza ich wartość.
Po zakupie roślin ważną rzeczą będzie wybór odpowiedniego stanowiska. Ważne, żeby nie uprawiać roślin tej samej rodziny po sobie, gdyż narazimy je na atak chorób grzybowych i szkodników preferujących te właśnie rośliny. Podobnie ma się sprawa z niektórymi roślinami warzywnymi, po których nie powinno się uprawiać roślin cebulowych. Niewskazane są stanowiska po ogórkach, pomidorach, warzywach kapustnych, a także truskawkach i poziomkach. Pod uprawę cebulowych najodpowiedniejsza jest gleba piaszczysto-gliniasta, zasobna w składniki pokarmowe, próchniczna i przepuszczalna. Jeśli sadzimy cebule w glebę zwięzłą, ciężką i gliniastą, to żeby uprawa się powiodła, należy podłoże rozluźnić, stosując przekompostowaną korę i piasek. Jeśli nasze gleby są zbyt lekkie, wzbogaćmy je próchnicą, dodając przefermentowany kompost lub torf.
Wcześniej namocz
Rabatę przeznaczoną pod uprawę cebulowych należy starannie i głęboko uprawić, usuwając chwasty trwałe, a także na kilka dni przed sadzeniem wzbogacić nawozami mineralnymi. Najlepsze efekty dadzą nawozy wieloskładnikowe w ilości około 100 g/m2 wymieszane z glebą. Optymalne pH dla tej grupy roślin to 6,8–7,2. Przed wysadzeniem cebul i bulw dobrze jest namoczyć je na 30 minut w naparze z rumianku, by uniknąć porażenia chorobami grzybowymi. 15 g suszu zalać wrzątkiem i po wystudzeniu uzupełnić do 1 l płynu.
Po pierwszych przymrozkach rabaty z posadzonymi cebulami i bulwami trzeba okryć warstwą torfu, rozdrobnionej kory sosnowej, słomą lub suchymi liśćmi. Nigdy mokrymi, które mogą gnić. Warstwa ściółki ochroni glebę przed głębokim przemarznięciem, wysuszeniem i zachwaszczeniem. Ściółkowania nie wymagają tulipany, które są odporne na niskie temperatury, ale hiacynty czy narcyzy już takiej odporności nie wykazują.
Małgorzata Wyrzykowska
