Dzwonek Pierwszy miesiąc prenumeraty za 50% ceny Sprawdź

r e k l a m a

Partner serwisu

Wysiej szpinak, posadź cebulę – już czas!

Data publikacji 18.10.2021r.

Uprawa ozima warzyw niesie wiele dobrego. Zbiory przyspieszone są od 2 do 4 tygodni, poza tym wiosną jest duże spiętrzenie prac w polu i ogrodzie. Warzywa do uprawy ozimej muszą się charakteryzować małymi wymaganiami cieplnymi i być odporne na zimowe spadki temperatur poniżej 0°C.

Pod ich uprawę wybieramy stanowiska osłonięte od wiatrów, o wystawie południowej, która umożliwi szybkie nagrzewanie się gleby już wczesną wios­ną. Nie mogą tworzyć się ani zastoiska mrozowe, ani wodne spowodowane wiosennymi roztopami. Najlepiej, gdy gleba jest lekka, przepuszczalna, o dużej zawartości próchnicy. Najlepsze są stanowiska po warzywach uprawianych na oborniku lub innych nawozach organicznych.

Co lubi szpinak

Przedplonem dla szpinaku nie mogą być: skorzonera, burak ćwikłowy ani liściowy, sałata głowiasta oraz szpinak. Roślina najlepiej rośnie w drugim roku po oborniku, wymaga gleby o odczynie od obojętnego po zasadowy, przy pH ponad 6,5 daje rewelacyjne plony liści. Ponieważ dobrze znosi wapnowanie, można uprawiać go bezpośrednio po wapnowaniu. Szpinak zimowy wysiewa się do końca października w rzędy co 20 cm, na głębokość 1–2 cm. Na zagospodarowanie 1 m2 potrzeba około 5 g nasion. Jest to roślina wzmagająca zachwaszczenie, więc do zabiegów pielęgnacyjnych należy odchwaszczanie. Gleba podczas uprawy odmian zimowych wiosną musi być starannie spulchniona, by przyspieszyć wegetację, a przy małej częstotliwości opadów szpinak zimowy podlewamy na przełomie kwietnia, gdy jego zapotrzebowanie na wilgoć jest największe. Podczas bezśnieżnych zim należy zagon ze szpinakiem nakryć stroiszem z drzew iglastych. W ten sposób zabezpieczymy rośliny przed działaniem mroźnych wiatrów, a także ochronimy przed gwałtownymi zmianami temperatury gleby.

Do uprawy zimowej poleca się odmiany: Sporter F1, Matador, Markiza F1, Astra F1, Greta F1 i Triptiek F1.

Co jest dobre dla dymki

Zaletą jesiennego sadzenia dymki jest uzyskanie przyspieszonego zbioru w porównaniu z cebulą uprawianą z wiosennego siewu. Dymkę sadzimy do gruntu najpóźniej do końca października, by tak jak czosnek zdążyła się ukorzenić przed zakończeniem wegetacji. Pod uprawę przeznaczamy glebę o pH 5,5–6,5. Trzeba pamiętać, że cebula jest wrażliwa na wapnowanie. Jeżeli potrzeba, zabieg wykonujemy rok przed jej uprawą. Najlepszym przedplonem dla cebuli są fasola, dyniowate i zboża, z wyjątkiem owsa. Cebuli ani szalotki nie należy sadzić po roślinach cebulowych. Wybieramy zdrowy materiał o średnicy 20–25 mm i sadzimy na głębokość około 5 cm, tak by szyjka cebuli znalazła się pod ziemią. Takie umieszczenie zapobiegnie wyrastaniu szczypioru jesienią, co uchroni rośliny przed wymarzaniem. Na 1 m2 potrzeba około 30 dag cebulek. Dymkę wysadzamy w rozstawie rzędów co 20 cm, a w rzędzie co 3 cm. W przypadku szalotki rzędy powinny być co 30 cm, w rzędzie umieszczamy co 4 cm na głębokość 2–3 cm.

Do uprawy cebuli z dymki warto nabyć cebulki Rawskiej, Wolskiej, Żytawskiej i Sochaczewskiej, a szalotki – Toto czy Red Sum.

Małgorzata Wyrzykowska

r e k l a m a

r e k l a m a

Zobacz także

r e k l a m a