Począwszy od września do listopada przypada czas zbioru jabłek. Każda z odmian dojrzałość zbiorczą osiąga w innym terminie i tego należy przestrzegać. W nowoczesnych sadach prowadzi się badania nad dojrzałością przeprowadzając test skrobiowy z zastosowaniem jodku potasu, czyli płynu Lugola. Inną metodą jest badanie owoców jędrnościomierzem. Polega ona na wprowadzeniu trzpienia jędrnościomierza na odpowiednią głębokość w dwóch przeciwległych punktach. Natomiast badanie refraktometrem to pomiar oceniający zawartość cukrów.
r e k l a m a
W odpowiedniej dojrzałości
W przydomowych sadach i domowych warunkach zanim przystąpimy do zbioru owoców do przechowywania musimy pamiętać, żeby osiągnęły one odpowiedni stan dojrzałości. Zebrane zbyt wcześnie może dłużej się przechowają, lecz będą pozbawione rumieńca i zawierają mniej cukrów a co za tym idzie są mniej aromatyczne i mniej smaczne. Zebrane zbyt późno szybko tracą jędrność, szybciej przejrzewają i łatwiej są porażane przez choroby przechowalnicze.
Zbiór owoców przeprowadzamy w czasie chłodnej pogody, ponieważ jabłka kierowane do przechowalni powinny mieć niską temperaturę. Jeśli pogoda nie pozwala na osiągnięcie niskiej temperatury, warto zebrane jabłka pozostawić na noc w sadzie, aby je schłodzić a następnie rankiem zwieźć je do przechowalni.
Owoce z przeznaczeniem na przechowanie powinny osiągnąć właściwą barwę z charakterystycznym dla danej odmiany rumieńcem. Wielkość rumieńca i zabarwienie skórki to czynniki, na podstawie których ocenimy optymalny termin zbioru. W przypadku odmian o skórce zielonej bez rumieńca, zmiana barwy z trawiastozielonej na jasnozieloną będzie wyznacznikiem. Do przechowania nie wybiera się jabłek żółknących, te szybko będą przejrzewać i będą krótkotrwałe. Drugim wyznacznikiem jest jakość. Owoce powinny być bez jakichkolwiek uszkodzeń, obić. Wyglądem i wielkością odpowiadać cechom odmiany i średniej wielkości.
W trakcie zbioru należy delikatnie zdejmować owoce, tak aby szypułka pozostała przy jabłku, na skórce nie może być odgnieceń, które zmieniają barwę na brązowe i w efekcie przyspieszają procesy gnilne. Powinno się również unikać owoców z ordzewieniami, przez które tracą one wodę i szybciej więdną. Jabłka zbyt wyrośnięte znacznie szybciej dojrzewają a co za tym idzie – prędzej tracą przydatność konsumpcyjną, lepiej zatem przeznaczyć je do bezpośredniego spożycia.
Przechowywać
w stałej temperaturze
Kolejnym warunkiem jest pomieszczenie. Jeżeli nie posiadamy odpowiedniej przechowalni, to należy spełnić kilka warunków. Pomieszczenie powinno mieć dobrą izolację, by temperatura wewnątrz nie ulegała wahaniom, które przyczynią się do skrócenia okresu przechowywania i prowadzą do rozwoju wielu chorób. Temperaturę można obniżyć wietrząc a dodatkowo używając wentylatora do mieszania powietrza. W przechowalni powinien być umieszczony termometr i hydrometr do mierzenia temperatury i wilgotności.
Temperatura przechowywania powinna oscylować w granicach 2–4°C przy wilgotności na poziomie ok. 85–90 proc. Ważną zasadą jest również, by owoców nie przechowywać w tym samym pomieszczeniu np. Z innymi owocami czy warzywami ani z produktami o silnym zapachu. Jabłka szybko chłoną obce zapachy co rzutuje na ich zapach i zmianę smaku. Skrzynek wypełnionych owocami nie ustawiamy ani tuż przy ścianie, ani bezpośrednio na podłożu, lecz ustawiamy na paletach, by umożliwić cyrkulację powietrza.
Ale nawet spełniając te wszystkie warunki może się okazać, że owoce zostały porażone chorobami przechowalniczymi o podłożu grzybowym oraz fizjologicznym. Wśród chorób grzybowych najczęściej występuje gorzka zgnilizna jabłek, zwana również oczkowaniem, mokra zgnilizna jabłek, szara pleśń czy brunatna zgnilizna. Do chorób fizjologicznych należą: oparzelizna powierzchniowa, gorzka plamistość podskórna, szklistość miąższu.
