Wśród nich jest jedna z najgroźniejszych, czyli gorzka zgnilizna jabłek, nazywana oczkowaniem jabłek w przechowalni. Nie mniej groźna jest mokra zgnilizna jabłek, a także szara pleśń i brunatna zgnilizna.
r e k l a m a
Gorzka zgnilizna jabłek
albo inaczej oczkowanie jabłek, poraża zarówno jabłka, jak i gruszki. Choroba ujawnia się dopiero pod koniec przechowywania owoców, gdy uzyskują pełną dojrzałość konsumpcyjną. Początkowo są to drobne, gnilne plamy wokół przetchlinek. Plamy te z czasem się powiększają a ich liczba na jednym owocu może wahać się od kilku do kilkudziesięciu. Powierzchnia owoców w miejscu plamy zapada się, skórka pozostaje jednak gładka i napięta często pękając podłużną szczeliną. Barwa plamy jest zmienna, czyli od ciemnobrunatnej w pobliżu przetchlinki do jasnobrunatnej w dalszej odległości. Na plamach o średnicy od ok. 2 cm pod skórką widoczne są niewielkie wypukłości, w których zgromadzone są owocniki konidialne. Zgnilizna sięga w głąb miąższu powodując całkowite zniszczenie owocu i gorzki
smak.
Gnijące owoce wysychają i ulegają mumifikacji lub się rozpadają w wyniku szybko postępującej zgnilizny. W zależności od przebiegu pogody zakażeniu ulegają owoce od końca czerwca do okresu zbioru. W celu ograniczenia infekcji można zastosować preparaty roślinne grzybobójcze latem od początku czerwca, a także powtórzyć przed zbiorem owoców.
Mokra zgnilizna jabłek
jest powodowana przez różne gatunki grzybów, które charakteryzują się szybkim przerastaniem miąższu. Wszystkie gatunki grzybów powodujących mokrą zgniliznę są saprofitami powszechnie występującymi, które odżywiają się martwymi szczątkami roślinnymi. Niektóre z nich mają zdolność infekowania owoców o nieuszkodzonej skórce a zakażenie następuje przez przetchlinki. Źródłem zakażenia mogą być resztki zgniłych owoców w przechowalni, na skrzyniach bądź na podłodze.
Sprawców powodujących mokrą zgniliznę można rozróżnić po barwie zarodnikowania na plamach gnilnych. W przypadku grzyba Penicilinum daje się zauważyć najpierw białe, z czasem zielonkawoniebieskie małe pylące poduszeczki. Inny grzyb odpowiedzialny za mokrą zgniliznę, czyli Trichothecium, powoduje gorzki smak owoców, plamy gnilne są jasnobrunatne, a skupione zarodniki są białe lub białoróżowe (dlatego objawy tego sprawcy nazywa się różową pleśnią). Wśród sprawców mokrej zgnilizny są jeszcze inne grzyby, które objawiają się np. dużymi brunatnymi plamami gnilnymi a w wysokiej temperaturze i wysokiej wilgotności pojawia się delikatny, szybkoschnący biały
nalot.
Chcąc uniknąć albo choć ograniczyć występowanie mokrej zgnilizny należy dbać o właściwą temperaturę i wilgotność. Owoce przechowywać w czystych skrzynkach a pomieszczenia dezynfekować opryskując ściany, podłogę i strop preparatami roślinnymi o działaniu przeciwgrzybowym albo 3-procentowym roztworem siarczanu miedzi. Należy również uważać, aby do przechowalni trafiały owoce bez uszkodzeń.
r e k l a m a
Szara pleśń
jest wywołana grzybem porażającym wiele roślin podczas całej wegetacji. Grzyb poraża kwiaty, zawiązki owoców i owoce pozostając w ukryciu w kielichu jabłka. Ujawnia się często dopiero w okresie przechowalniczym. Podczas wysokiej wilgotności w okresie wegetacji choroba może się uaktywnić jako sucha zgnilizna przykielichowa. W przechowalni na porażonych owocach pojawiają się gnilne brązowe plamy pokrywające się z czasem strzępkami grzybni, która zakazić może sąsiednie owoce. Najczęściej choroba pojawia się przy wilgotnej pogodzie podczas wegetacji oraz w okresie przedzbiorczym. Należy unikać zbioru jabłek w czasie opadów a owoce do przechowalni powinny trafić suche.
Brunatna zgnilizna
jest kolejną chorobą grzybową w przechowalniach. Występuje w dwóch formach: letniej i przechowalniczej. Forma przechowalnicza bierze swój początek od małej plamy występującej wokół uszkodzenia skórki a powiększając się obejmuje całą powierzchnię. Gnijące jabłko staje się czarne. Choroba pojawia się już na początku okresu przechowywania a źródłem zakażenia są najczęściej pozostawione mumie na drzewach lub pod drzewami, na których latem tworzą się zarodniki grzyba. Chcąc ograniczyć chorobę należy usuwać mumie, które m.in. są nosicielami infekcji.
