<strong>Zasiedzenie tylko przez posiadacza samoistnego</strong>

XJesteśmy z siostrą współwłaścicielkami gruntów rolnych, które wydzierżawiamy od 1999 r. temu samemu rolnikowi. Umowa jest odnawiana co 5 lat. Niedługo skończę 60 lat i mogłabym przejść na emeryturę rolniczą. W takim przypadku umowa dzierżawy musi być zawarta na co najmniej 10 lat, a siostra się na to nie zgadza. Twierdzi, że wtedy dzierżawca będzie mógł nabyć ziemię przez zasiedzenie. Czy rzeczywiście jest to możliwe?
YObawy Pani siostry są całkowicie bezpodstawne. Dzierżawca nie może nabyć własności dzierżawionych gruntów przez zasiedzenie – niezależnie od tego, na jak długi okres zostanie zawarta umowa dzierżawy.
Zgodnie z art. 172 § 1 Kodeksu cywilnego, posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność przez zasiedzenie, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Wtedy nabycie własności może nastapić po upływie 30 lat.
Celem instytucji zasiedzenia jest usunięcie rozbieżności między stanem prawnym a faktycznym, długotrwałym stanem posiadania. Do rozbieżności tej dochodzi najczęściej wskutek nieformalnego obrotu nieruchomościami, np. gdy posiadacz nabył nieruchomość od właściciela bez zachowania formy aktu notarialnego albo w wyniku samowolnego objęcia w posiadanie cudzej rzeczy, na co nie zareagował w porę właściciel.
Do zasiedzenia doprowadzić może jedynie posiadanie samoistne. W myśl art. 366 k.c., posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca (posiadacz zależny).
Samoistnym posiadaczem nieruchomości w rozumieniu art. 172 k.c. jest zatem ten, kto nią włada jak właściciel, czyli wykonuje uprawnienia składające się na treść prawa własności, korzysta z nieruchomości z wyłączeniem innych osób, pobiera pożytki i dochody, a także uważa się za uprawnionego do rozporządzania nią. Posiadacz zależny, którym jest m.in. dzierżawca, wywodzi swoje prawo do władania rzeczą od innej osoby (osób) i dlatego nie może nabyć własności przez zasiedzenie. ●