Paliwa należą do towarów niebezpiecznych, dlatego podlegają pod przepisy Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). Jednocześnie przepisy te zawierają szereg wyłączeń wskazujących na sytuacje, w których nie mają one zastosowania.

Nie większe niż 60 litrów

Jak informuje Główny Inspektorat Transportu Drogowego, przepisów ARD nie stosuje się do paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdu i służącego do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia, które jest używane podczas przewozu lub przeznaczone do takiego użycia. Takie paliwo może być przewożone w zbiornikach stałych, zgodnych z odpowiednimi przepisami, połączonych bezpośrednio z silnikiem pojazdu lub jego dodatkowym wyposażeniem lub w przeznaczonych do tego celu zbiornikach przenośnych (np. w kanistrach).
Co jednak ważne: pojemność całkowita zbiorników stałych nie powinna przekraczać 1500 litrów na jednostkę transportową, a pojemność zbiornika zamocowanego na przyczepie nie powinna być większa niż 500 litrów. Z kolei w zbiornikach przenośnych dopuszcza się przewóz najwyżej 60 litrów paliwa. Oznacza to, iż kanistry, które są takim zbiornikiem, nie mogą mieć pojemności większej niż 60 litrów.
GITD wskazuje, iż zgodnie z wyłączeniami zawartymi w przepisach ARD, w przypadku przewozu materiałów zapalnych ciekłych, czyli też paliwa, w naczyniach do wielokrotnego napełniania napełnianych przez osobę prywatną lub dla niej, zawartość w pojedynczym naczyniu nie powinna przekraczać 60 litrów i 240 litrów na jednostkę transportową.
Z przedstawionych przez GIDT zasad wynika, iż rolnik może podjechać na stację benzynową i zatankować paliwo do kanistra o pojemności maksymalnie 60 litrów, ale jednocześnie nie może przewieźć w ten sposób więcej niż 240 litrów paliwa.
Zarówno olej napędowy, jak i benzyna mogą być przechowywane jedynie w naczyniach metalowych lub innych dopuszczonych do tego celu wyposażonych w szczelne zamknięcia.

W garażu i poza nim

Zgodnie natomiast z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów z 2010 r., paliwa o temperaturze zapłonu poniżej 100°C, czyli zarówno benzynę, jak i olej napędowy, można przechowywać w garażach o powierzchni powyżej 100 m², pod warunkiem, że są magazynowane w jednostkowych opakowaniach stosowanych w handlu detalicznym. W mniejszych garażach – wolnostojących i wykonanych z materiałów niepalnych – można przechować maksymalnie 200 dm³ (l) benzyny, w innych zaś niż wolnostojące – do 60 dm³ (l) zarówno benzyny, jak i oleju napędowego.
W przypadku gdy rolnik kupuje większe ilości oleju napędowego na użytek własny, może go przechowywać tylko poza garażem, w zbiorniku naziemnym dwupłaszczowym o pojemności nie większej 5 m³. Taki zbiornik można postawić w odległości:

10 m – od budynków mieszkalnych i budynków użyteczności publicznej,
5 m – od innych obiektów budowlanych i od granicy działki sąsiedniej.

Odległości te mogą być zmniejszone o połowę pod warunkiem zastosowania pomiędzy budynkiem lub obiektem a zbiornikiem ściany oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 zasłaniającej zbiornik od strony budynku lub obiektu. Można również wykonać ścianę zewnętrzną budynku lub obiektu od strony zbiornika jako ścianę oddzielenia przeciwpożarowego.
Jeżeli zbiornik do magazynowania oleju napędowego wyposażony jest w odpowietrzenie (emitor), przewód zalewowy (przesył paliwa i przeładunek paliwa z cysterny do zbiornika), dystrybutor (przesył paliwa i przeładunek paliwa ze zbiornika do baku pojazdu), to w przypadku lokalizacji w jednym miejscu spełnia definicję "instalacji". Nie ma tutaj znaczenia, że można go przestawiać. Taki zbiornik, zgodnie z art. 378 ust. 1, 2 i 2a Prawa ochrony środowiska, należy zgłosić do starosty, marszałka województwa albo RDOŚ.
Warto też wiedzieć, że zbiornik paliwa – niezależnie od tego, czy jest instalacją, czy nie – trzeba również zgłosić do właściwego urzędu dozoru technicznego. Ich siedziby znajdują się w miastach wojewódzkich. To, czy formalności kończą się na samym zgłoszeniu, zależy od pojemności zbiornika. Zbiorniki do pojemności 2500 litrów włącznie objęte są uproszczonym dozorem technicznym, dzięki czemu do urządzeń tego typu nie wydaje się decyzji zezwalającej na jego eksploatację. Z kolei zbiorniki o pojemności powyżej 2500 litrów objęte są "ograniczonym" dozorem technicznym, co wiąże się z odpłatnym badaniem przeprowadzanym co dwa lata.

Magdalen Szymańska