To szkodnik o wielu nazwach: mszyca krwista, korówka wełnista, mszyca wełnista, ale my pozostańmy przy bawełnicy korówce, która jest owadem z rzędu pluskwiaków, występującym na wielu drzewach i krzewach różowatych. Jest mszycą rozmnażającą się żyworodnie, czyli samice nie muszą być zapładniane przez samców, by wydać potomstwo, rodzą żywe larwy. To gatunek zasiedlający głównie jabłonie, choć można go spotkać, choć rzadko, na głogu czy gruszy.

Groźne te bezskrzydłe

Formy uskrzydlone nie stanowią zagrożenia, nie wydają potomstwa a jeśli już to rzadko i w zasadzie nie mają znaczenia w ochronie sadu. Natomiast formy bezskrzydłe zasiedlają świeże rany powstałe po cięciu, wilki oraz jednoroczne przyrosty. To właśnie w tych miejscach, jak i na młodych odrostach korzeniowych powinniśmy ich szukać podczas lustracji. Kolonie bawełnicy łatwo jest zauważyć, ponieważ ciało mszyc pokryte jest woskowatym, białym nalotem przypominającym kłaczki waty. Ulubionym miejscem żerowania tego brunatnego bądź brunatno czarnego bezskrzydłego szkodnika są pnie, gałęzie, pędy, ogonki liściowe, a także korzenie. Żerowanie prowadzi do powstawania zrakowaciałych narośli lub podłużnych spękań kory. To może powodować tworzenie się głębokich ran, przez które wnikają patogeny infekujące korę i drewno. Drzewa opanowane przez bawełnicę z reguły gorzej plonują, są bardziej wrażliwe na mrozy i ulegają uszkodzeniom mrozowym. Przy masowym zasiedleniu zdarza się, że drzewa wypadają.

Wiele pokoleń w roku

W Polsce występuje do 12 pokoleń bawełnicy a rozwój jednego pokolenia trwa zaledwie 15–20 dni. Jedna samica po osiągnięciu dojrzałości płciowej jest w stanie urodzić nawet 120 larw, które po około 3 tyg. już są gotowe do rozmnażania. Szkodniki mają ok. 2 mm wielkości, są koloru purpurowego, czerwonego lub brązowego i zawsze żerują pod warstwą białej waty woskowej. Po rozgnieceniu owadów pozostaje krwawopurpurowy ślad. Stadium zimującym są larwy w różnym stadium rozwoju. Część z nich szuka schronienia na zimowlę na nadziemnych częściach roślin, lecz przeważająca ich ilość wybiera okolicę szyjki korzeniowej i na korzeniach tuż pod powierzchnią ziemi. W sezonie wegetacyjnym zaobserwować można dwa okresy wzmożonego rozwoju, czyli wiosną w maju i czerwcu oraz jesienią, czyli we wrześniu i październiku. Z tym że w okresie jesiennym najczęściej dominują formy uskrzydlone, przenoszone z wiatrem nawet na duże odległości. Latem jakby mszyca zanika, by znów rozpocząć aktywność jesienią.

Jak się jej pozbyć

Ważnym sprzymierzeńcem w walce z bawełnicą korówką jest skorek pospolity, więc starajmy się go chronić. Wbrew temu co niektórzy mówią i wbrew opinii, skorek jest niegroźny dla człowieka ani nie gryzie, ani nie szczypie. Drugim sprzymierzeńcem jest osiec korówkowy. Ta niewielka błonkówka rozwija się w ciele tylko tego jednego gatunku, czyli w ciele bawełnicy korówki wyżerając jej wnętrze. W sprzyjających warunkach rozprzestrzeniający się wolno, lecz sukcesywnie osiec korówkowy jest zdolny zniszczyć 100 proc. populacji bawełnicy. Poza tym po cięciu drzew owocowych duże rany należy zabezpieczać maścią ogrodniczą. Na małym obszarze upraw można ręcznie usuwać kolonie mszyc, a jeśli w wyniku żerowania powstały narośla, należy je wyciąć a miejsce zabezpieczyć maścią. Usuwamy młode pędy lub ich fragmenty zaatakowane przez bawełnicę i niszczymy. W kwietniu i maju, gdy nasila się aktywność szkodnika warto wykonać oprysk wywarem z czosnku, gnojówką ze skrzypu, wywarem z nerecznicy, naparem ze skrzypu, wyciągiem z wrotyczu, a także z szarego mydła. Warto wiedzieć, że mydło zwiększa przyczepność wywarów, gnojówek i naparów dlatego warto go do nich dodawać i pryskać porażone rośliny.

Małgorzata Wyrzykowska