W oborach, w których utrzymywane jest od 50 do 100 krów, hodowca uzyska większe korzyści ekonomiczne, gdy stado podzielone zostanie na 2–3 grupy laktacyjne, żywione typowymi TMR-ami. W żywieniu grupowym krów w laktacji z powodzeniem można korzystać z pomysłu tak zwanego TMR-u bazowego. Gdy w stadzie mamy 3 grupy krów w laktacji, np. każda po 20 sztuk, to na początku miesza się TMR bazowy dla wszystkich 60 krów, przyjmując założenie, że jego wartość pokarmowa ma pokrywać zapotrzebowanie na np. 25 litrów mleka. Po zadaniu 1/3 mieszaniny 20 krowom najmniej wydajnym, do wozu dosypujemy taką ilość pasz treściwych, aby pozostałe 2/3 mieszaniny pokrywało zapotrzebowanie na np. 33 litry mleka. Po zadaniu jej kolejnej grupie 20 krów, pozostaje tylko dosypać do reszty TMR-u kolejną porcję paszy treściwej, tak by pokrywał on zapotrzebowanie najbardziej wydajnych krów, tj. na 45 litrów mleka. W oborze wolnostanowiskowej jedyną trudnością podczas stosowania takiego modelu jest konieczność zorganizowania przepędu krów z poszczególnych grup do hali udojowej.
W wielu oborach (o wymienionej wyżej obsadzie) hodowcy powszechnie stosują system PMR, z wykorzystaniem stacji paszowych, w których krowy pobierają granulat według odpowiedniego podziału na odpasy. Wielu specjalistów w dziedzinie żywienia bydła mlecznego podkreśla, że system ten jest jednak gorszy z punktu widzenia fizjologii przeżuwacza, gdyż jest bardziej kwasicowy niż mieszanie pasz w wozie paszowym. Krowa pobierając pasze treściwe razem z paszami objętościowymi, w jednym kęsie – a tak zakłada system TMR – ślini się, dzięki czemu buforuje płyn żwacza i stabilizuje fermentację żwaczową. W systemie PMR ilość pasz treściwych w mieszaninie sporządzonej w wozie paszowym nie może być duża, bo doprowadziłoby to do otłuszczenia się krów nisko wydajnych. Z tego powodu zazwyczaj wspólny TMR zbilansowany jest na produkcję 20–22 litrów mleka i znajduje się w nim od 3 do 4 kg paszy treściwej. Tym sposobem nie jest wykorzystywany atut, że mieszanie dużych dawek pasz treściwych w wozie paszowym zmniejsza ryzyko pojawienia się subklinicznej kwasicy. Decydując się na zmodyfikowanie systemu żywienia w oborze, w której mamy już stację paszową, warto rozważyć rozwiązanie, w którym stacja służyć będzie grupie najbardziej wydajnych sztuk, promując 2–3 kg mieszanki treściwej najbardziej mleczne sztuki. Ponadto stacja żywienia wykorzystywana w najwydajniejszej grupie spełnia także dodatkowe zadanie. Otóż, ułatwia hodowcy kontrolę pobierania paszy przez zwierzę. Każde pominięcie odpasu w stacji żywienia jest monitorowane komputerowo i może być sygnałem rozpoczynających się problemów metabolicznych. W sytuacji utraty apetytu krowa zmniejszanie pobrania paszy rozpoczyna od zaprzestania pobierania
pasz treściwych.
