Winorośl przycinamy kilka razy w roku, lecz cięcie zimowe jest najważniejsze. Wykonujemy je podczas spoczynku zimowego, czyli pod koniec lutego lub na początku marca, w dni słoneczne i suche. Nie można ciąć roślin wcześniej z uwagi na niebezpieczeństwo wystąpienia silnych mrozów – w takim przypadku rany po cięciu nie będą w stanie się zagoić. Nie wykonujemy cięcia również zbyt późno. Należy zdążyć przed końcem marca, ponieważ chwilę później u roślin występuje tzw. płacz łozy. Cięcie w tym okresie osłabi winorośl i spowoduje słabe gojenie się ran. Po płaczu łozy, czyli w drugiej połowie maja, wykonujemy drugie cięcie, tzw. sanitarne, a od czerwca do września przeprowadzamy cięcie letnie, czyli na owoc.
Winorośl owocuje na pędach jednorocznych. Pozostawiamy pędy najgrubsze, zdrowe, na których kora jest gładka i ma brązowy kolor (słaba ma kolor szary). Aby zmusić roślinę do wydania jak największej liczby pędów owoconośnych, należy pozostawić pędy będące niejako rezerwuarem pąków, czyli łozę owoconośną. Z tych pąków wyrosną jednoroczne pędy, czyli latorośle, na których w czerwcu pojawią się kwiaty, a później owoce. Łozę mocujemy do podpór, by zapewnić jej oparcie podczas owocowania. Na łozie pozostawiamy 6 do 10 zdrowych pąków, z których wyrosną tegoroczne latorośle. Cięcie wykonuje się w oddaleniu około 1,5 cm od pąka, pozostawiając tzw. czop. Zawsze wykonujemy je po skosie, naprzeciw oczka, by zapobiec zalewaniu sokiem pąków rośliny.
Małgorzata Wyrzykowska
