W laboratorium weterynaryjnym wykonuje się badania serologiczne krwi chorego zwierzęcia, wydzielin z nozdrzy i wycieku z dróg rodnych. Ważne jest, aby badania te przeprowadzić jak najszybciej po pojawieniu się pierwszych objawów klinicznych.
Wynik dodatni w badaniu serologicznym potwierdza, że zwierzę przebyło postać ostrą zakażenia i najprawdopodobniej jest w stadium zakażenia latentnego, czyli trwałego zakażenia zwierzęcia (występującego do końca życia). Jeżeli po badaniu okaże się, że zarażona jest niewielka ilość zwierząt, to najprościej jest wyeliminować je ze stada, aby zapobiec zakażaniu się kolejnych osobników. Jeśli zakażonych zwierząt jest więcej (ponad 10 proc.), to wspólnie z lekarzem weterynarii należy podjąć decyzję o zwalczaniu choroby w stadzie, by ograniczyć objawy kliniczne schorzenia oraz ograniczyć zaraźliwość wirusa.
Obecnie największym problemem w stadach jest ograniczenie objawów klinicznych choroby. Temu właśnie służą szczepienia profilaktyczne. Aby skutecznie zwalczyć wirusa, musimy szczepić zwierzęta regularnie, bowiem z IBR-em walczy się od 7 do 10 lat. Szczepimy wszystkie zwierzęta co 6 miesięcy. Często słyszy się opinie, że wystarczające jest szczepienie raz na rok. To błędne przekonanie, gdyż taka profilaktyka nie sprawdza się, bo zwierzętom brakuje odporności.
Pełne szczepienie stada prowadzi lekarz weterynarii i polega ono na zaszczepieniu całego stada w wieku od 3 miesięcy wzwyż tzw. szczepionką podstawową, dwukrotnie w odstępach 3–5 tygodni, następnie szczepieniem przypominającym po każdych kolejnych 6 miesiącach. Szczepienia prowadzi się do czasu aż ubędzie ze stada ostatnie zwierzę będące nosicielem wirusa.
Najczęściej stosowane w zwalczaniu IBR szczepionki są tzw. szczepionki żywe (gdzie wirus jest żywy, ale pozbawiony pewnych elementów i nie zakaża), które dają lepszą, większą i szybszą odporność. Największą skutecznością cieszą się obecnie tzw. szczepionki delecyjne, czyli takie, które pozwalają odróżnić krowę zaszczepioną, od tej która została naturalnie zakażona. Możemy zatem zaszczepić całe stado, później je zbadać i określić, które sztuki są nosicielami wirusa.Trzeba jednak wiedzieć, że żadna nie daje nam 100% gwarancji ochrony. To, że zwierzę zostało zaszczepione nie oznacza, że nie zachoruje.
r e k l a m a
Beata Dąbrowska
r e k l a m a
