To zapomniane warzywo powinno znów zacząć gościć na naszych stołach. W stanie dzikim rośnie w Europie, Azji, Australii i Ameryce Południowej. Było bardzo znane w czasach starożytnych i na tych kontynentach było uprawiane na dużą skalę. Niestety, zostało wyparte przez ziemniaki.
Pasternak, podobnie jak marchew i pietruszka, należy do rodziny baldaszkowatych. Wygląda jak biała marchew i jest bardzo smacznym warzywem korzeniowym. Lubi próchniczne gleby, a szczególnie wysokie plony uzyskuje się na podłożu torfowym z wyrównanym bilansem wodnym. Warunkiem uzyskania dużego plonu korzeni na glebach lekkich jest stanowisko bogate w próchnicę. Nieprzydatne do uprawy są gleby gliniaste i podmokłe.
Zasady uprawy i wymagania glebowo-klimatyczne ma zbliżone do marchwi i pietruszki. Podobnie jak one nie potrzebuje świeżego obornika, toteż uprawia się go w drugim roku po oborniku. Podobne ma również zapotrzebowanie na azot i fosfor, jednak potasu wymaga nieco więcej. Stosując w uprawie nawozy wieloskładnikowe, należy wzbogacić je dodatkowo potasem. Wymaga gleby o pH 6,0–7,0, niezbędne może się więc okazać wapnowanie. Pasternak jest wrażliwy na świeże wapnowanie, więc należy wykonać ten zabieg w roku poprzedzającym jego uprawę.
r e k l a m a
Plon po miesiącach
Pasternak rośnie bardzo długo, czyli około 6–7 miesięcy, długo też kiełkuje – około miesiąca. Dlatego powinien być wysiany najdalej w kwietniu. Można zastosować wsiewkę warzyw wcześnie kiełkujących (sałata, rzodkiewka), by wyznaczyły rzędy. Nasiona pasternaku zachowują zdolność kiełkowania tylko przez rok, więc zaopatrujmy się rokrocznie w świeże. Wysiewamy je w rzędy co 30 cm, na głębokość do 1,5 cm. Po wzejściu wskazane jest przerwanie siewek i pozostawienie roślin w odstępach co około 10 cm. Jeśli nie zależy nam na dużych korzeniach, siew można opóźnić do końca maja – wówczas wysiewamy je w rzędy odległe co 25 cm.
Okopuj i podlewaj
Spulchnianie gleby rozpoczynamy, gdy tylko wykiełkują rośliny wsiewane i tę czynność powtarzamy po każdych opadach deszczu bądź po podlewaniu, aby nie dopuścić do zaskorupienia się powierzchni, co zapewni dopływ tlenu do warstwy korzeniowej. Od połowy czerwca do końca sierpnia konieczne jest co najmniej 5-krotne podlewanie dawką 20 l wody na 1 m², gdyż pasternak ma wysokie wymagania co do wilgoci. W czerwcu, lipcu i sierpniu pasternak dokarmiamy azotem, stosując każdorazowo 50 g/10 m². W październiku pasternak jest gotów do zbioru. Nać, podobnie jak u marchwi, ukręcamy, a korzenie bardzo ostrożnie wydobywamy z ziemi widłami, uważając, by ich nie uszkodzić, ponieważ łatwo gniją. W dni deszczowe, a także gdy gleba jest mokra i oblepia korzenie, należy zbiór przełożyć. Korzenie oczyszczone z resztek ziemi możemy kopcować bądź przechowywać jak marchew czy pietruszkę. Można również pozostawić je na zagonie do wiosny, przykryć słomą lub inną ściółką, a wiosną wykopać, nim zdążą wyrosnąć liście i wybić pędy kwiatostanowe. Pędy kwiatostanowe obniżą wartość korzeni.
