lubelskie
Działalność strażaków OSP Spławy (gm. Kraśnik) rozpoczęła się od zakupu tarcicy na wykonanie podłogi na zabawy taneczne. Dochody z potańcówek były przeznaczone na rozkręcenie działalności jednostki.
r e k l a m a
Budowali remizę własnymi rękami
W 1963 r. OSP dysponowała już podstawowym sprzętem gaśniczym, m.in. motopompą M-400. Rozpoczęły się starania o uzyskanie gruntu, na którym mogłaby stanąć strażnica. Tymczasowa remiza powstała z elementów baraku rozebranego pobliskim Kraśniku, a także z materiałów z innych budynków przeznaczonych do rozbiórki. Prace odbywały się w czynie społecznym.
Dziesięciolecie jednostki społeczność lokalna świętowała już w remizie z prawdziwego zdarzenia. Druhowie pracowali przy budowie Domu Strażaka w czynie społecznym. – Nie było sponsorów, grantów, dofinansowań – mówi druh Andrzej Wojtan, który kontynuuje rodzinne tradycje w OSP Spławy. – Cegła była z odzysku, nasi rodzice skrzykiwali się i wozili materiały konnymi zaprzęgami. Straż była najważniejsza. Dobrze obrazuje to pewna sytuacja. Tadeusz Grzywacz, ówczesny naczelnik, gdy usłyszał syrenę wzywającą na akcję, akurat był w polu. Zostawił konia przy jabłonce i pojechał do pożaru. Wrócił w nocy, zmęczony i zapomniał o koniu. Gdy następnego dnia rano wyszedł do stajni, pomyślał, że ktoś ukradł konia. Na szczęście znalazł się przy jabłonce.
Pierwsze potańcówki
Już w 1965 r. zorganizowane zostały młodzieżowe drużyny pożarnicze męska i żeńska. Sześć lat później na zawodach międzywojewódzkich Lublin-Kielce-Rzeszów we Wrzawach, koło Tarnobrzega, drużyny żeńska i męska młodzieżowa z OSP Spławy zdobyły pierwsze miejsca, godnie reprezentując Lubelszczyznę w strażackim wyszkoleniu bojowym.
W żeńskiej drużynie pożarniczej udzielała się Hanna Kozyra, wówczas Mozgawa. Z wielkim sentymentem wspomina tamte czasy. – Wyrastaliśmy w maleńkiej wsi, co wiązało się obowiązkami domowymi, pomaganiem rodzicom. Dlatego aktywność w straży była dla nas rozrywką, rodzajem odskoczni. Pierwsze potańcówki, pierwsze miłości. Ale nie tylko. W działalność jednostki byli zaangażowani nasi rodzice, sąsiedzi, rodzeństwo. Tak tworzyła się społeczna więź.
Pani Hanna doskonale pamięta wyjazdy swojej drużyny na treningi do Kraśnika, a także na zawody. – Byłam w pierwszej linii. Pamiętam doskonale bardzo ciężki wąż, który trzeba było właściwie spiąć, tak aby w trakcie akcji się nie rozpiął.
Straż nie dysponowała wówczas samochodem, trzeba było więc zorganizować sobie transport. – Każdy wyjazd, to była niesamowita frajda. A z perspektywy czasu dobrze widać, że nie tylko o zabawę tu chodziło. Działalność w takiej organizacji jak straż, kształtuje osobowość, pozwala nabyć przydatne w życiu umiejętności. Nauczyliśmy się życia, nauczyliśmy się odpowiedzialności.
r e k l a m a
Medale i odznaczenia
8 maja podczas jubileuszowych uroczystości nie mogło zabraknąć odznaczeń dla szczególnie zasłużonych druhów. Brązową Odznakę za Zasługi dla Pożarnictwa Województwa Lubelskiego otrzymał druh Stanisław Kozub. Złotym Medalem "Za Zasługi dla Pożarnictwa" zostali odznaczeni druhowie Adolf Matysiak i Modest Paprocki. Srebrnym Medalem "Za Zasługi dla Pożarnictwa" został uhonorowany druh Paweł Szewczyk. Brązowe Medale "Za Zasługi dla Pożarnictwa" otrzymali druhowie: Edward Siwek, Jacek Iskra, Jakub Łuczak, Mirosław Młynarski, Michał Młynarski i Marcin Mokosza. Odznaką "Strażak Wzorowy" został uhonorowany druh Michał Pęcak.
Wydarzenie było także okazją do przekazania jednostce samochodu od lubelskiego komendanta wojewódzkiego PSP. Poprzedni samochód bojowy Star trafił w 2020 r. na złom, więc Volkswagen Transporter bardzo się przyda.
