Zdrowe cielę ma czystą i gładką skórę, jego odchody mają kremową konsystencję i żółtawy kolor. Oddycha bezszelestnie, nie kaszle ani nie sapie. Zdrowe cielęta już od samego początku życia wykazują silny stały rytm dobowy. Nocą piją mleko przez bardzo krótki czas oraz pobierają niewielkie ilości dodatkowej paszy. Właściwy pokarm pobierają przede wszystkim w godzinach porannych, wczesnym popołudniem oraz wieczorem. I właśnie na te pory dnia przypada okres aktywności cieląt, w którym to pobierają paszę i wodę oraz żywo zainteresowane są otoczeniem, co objawia się na przykład oblizywaniem i obwąchiwaniem urządzeń, prowadzą walkę na rogi z innymi zwierzętami w stadzie.
Nietypowym zachowaniem związanym z pobieraniem paszy jest wzajemnie obsysanie. Aby temu zapobiec można np. zrobić w smoczkach mniejsze otwory, co pozwoli na dłuższe ssanie i lepsze zaspokojenie odruchu. Inną metodą jest podawanie większej ilości preparatu mlekozastępczego. Zaobserwowano bowiem, że cielęta, które otrzymują ograniczone dawki mleka w ciągu doby (8–10 litrów) częściej obsysają inne osobniki, w porównaniu z cielętami, które dostają 12 litrów, do 49. dnia życia. Po tym bowiem czasie odruch wzajemnego obsysania samoistnie zanika.
Wskaźnikiem zdrowia cieląt jest też ich wygląd. Cielęta zdrowe mają wilgotną i zimną śluzawicę oraz brak wycieków ropnych z oczu. Kiedy zwierzę dotknięte jest jakimś schorzeniem w oczodołach zaczyna pojawiać się ropna wydzielina. Skutecznym wyznacznikiem problemów zdrowotnych są również uszy i głowa. Cielęta, które mają problemy zdrowotne, gwałtownie poruszają głową lub uszami, a ich posmutnieniu towarzyszy bardzo charakterystyczne opuszczenie jednego lub obu uszu.
