Józef Janczak urodził się 15 czerwca 1920 r. w rolniczej wielodzietnej rodzinie we wsi Charłupia Mała, w powiecie sieradzkim, w województwie łódzkim. Szkołę podstawową ukończył w Sieradzu. W 1938 r. wyjechał do Warszawy, aby kontynuować naukę w Szkole Przysposobienia Spółdzielczego, prowadzonej przez „Społem”. Szkołę tę ukończył w 1939 roku. W czasie kampanii wrześniowej był w swojej rodzinnej wsi. Wiosną 1940 roku rozpoczął pracę w mleczarni w Sieradzu i pracował tam do stycznia 1943 r. W czasie pracy działał konspiracyjnie jako żołnierz „Batalionów Chłopskich” i za tę działalność został aresztowany przez władze okupacyjne. Po śledztwie w Gestapo w Łodzi, trwającym 4 miesiące, wywieziony został do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Tu, na jego przedramieniu, wytatuowano numer obozowy – 120170. Po osiemnastu miesiącach pobytu przewieziony został do innych obozów w kolejności – Flosenburg, Gross-Rosen, Buchenwald, aż w końcu Dachau. Pobyt w tych obozach trwał sześć miesięcy. W lipcu 1945 roku wrócił do rodzinnej wsi w Polsce i szybko rozpoczął okres intensywnej pracy zawodowej. We wrześniu 1945 roku podjął pracę w Związku Rewizyjnym Spółdzielni Rolniczych w Łodzi jako praktykant. Po odbyciu praktyk wyjechał na „Ziemie Odzyskane” i od stycznia 1946 roku rozpoczyna pracę w Zachodniopomorskim Okręgu Związku Rewizyjnego Spółdzielni Rolniczych w Koszalinie na stanowisku lustratora. Po zmianach organizacyjnych w spółdzielczości w 1948 roku przeniesiony został do Okręgowej Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Szczecinie. Pracując ciągle w lustracji, przechodził kolejne stopnie zawodowe awansując do stanowiska kierownika Biura Lustracji.
W czerwcu 1970 roku został powołany na stanowisko prezesa zarządu Centralnego Związku Spółdzielni Mleczarskich pełniąc go do 1.03.1976. Położył podwaliny pod rozwój współczesnego mleczarstwa w Polsce oraz doprowadził w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku do budowy w bardzo szybkim tempie kilkunastu nowoczesnych zakładów, które pozwoliły na szybkie przemodelowanie przemysłu w celu zagospodarowania białka mlecznego na cele spożywcze, zamiast na cele paszowe. Wiele wówczas oddanych do eksploatacji i zaprogramowanych do budowy zakładów staraniem Prezesa Józefa Janczaka stanowi dzisiaj po ponad 40 latach czołówkę najlepszych podmiotów przetwórstwa mleka w Polsce i jest najlepszą wizytówką Jego wizjonerskich dokonań. Te decyzje wpłynęły na wzrost skupu mleka i rozpoczęcie w naszej branży boomu inwestycyjnego na niespotykaną skalę, który umożliwił w trudnych latach osiemdziesiątych pełnienie przez spółdzielczość mleczarską ważnej funkcji wyżywienia narodu z równoległym osiągnięciem w 1989 roku, dotychczas niepobitego krajowego rekordu w spożyciu mleka na mieszkańca przy równoczesnym skupie mleka w wysokości 11,5 mld rocznie, który dopiero po prawie 30 latach został przez polską branżę mleczarską przekroczony. To dzięki Jego nieprzeciętnym zdolnościom i umiejętnościom menadżerskim możemy się wspólnie cieszyć dzisiejszym obliczem i blaskiem polskiego sektora mleka, zadowoleniem rolnika i konsumenta przetworów mlecznych.
Po dokonanych zmianach w spółdzielczości obejmuje stanowisko wiceprezesa zarządu Głównego Centrali Rolniczych „Samopomoc Chłopska” i pełni go do przejścia na emeryturę. Był członkiem Stronnictwa Ludowego, a następnie Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Pełnił funkcję przewodniczącego W.K. ZSL oraz uczestniczył w pracach wielu komisji problemowych. Mieszkał w Warszawie. Był szczęśliwym ojcem dwóch córek, dziadkiem dwójki wnuków i pradziadkiem dwójki prawnuków.
