Pogrążona w smutku Pani Barbaro, Pani Małgorzato, Droga Rodzino
Spotkaliśmy się dzisiaj by pożegnać śp. Józefa Janczaka. Trudno dobrać odpowiednie słowa, aby wyrazić to co czujemy żegnając dzisiaj tak wspaniałego Człowieka.
Józef Janczak urodził się 15 czerwca 1920 r. Wiosną 1940 roku rozpoczął pracę w mleczarni w Sieradzu i pracował tam do stycznia 1943. W czasie pracy działał konspiracyjnie jako żołnierz „Batalionów Chłopskich” i za tę działalność został aresztowany przez władze okupacyjne. Po śledztwie w Gestapo w Łodzi trwającym 4 miesiące, wywieziony został do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz – Birkenau. Tu, na jego przedramieniu, wytatuowano numer obozowy – 120170. Po osiemnastu miesiącach pobytu przewieziony został do innych obozów w kolejności – Flosenburg, Gross-Rosen, Buchenwald, aż w końcu Dachau. Pobyt w tych obozach trwał sześć miesięcy. W lipcu 1945 roku wraca do kraju. We wrześniu 1945 roku podejmuje pracę w Związku Rewizyjnym Spółdzielni Rolniczych w Łodzi jako praktykant. Po odbyciu praktyk wyjeżdża na „Ziemie Odzyskane” i od stycznia 1946 roku rozpoczyna pracę w Zachodniopomorskim Okręgu Związku Rewizyjnego Spółdzielni Rolniczych w Koszalinie, na stanowisku lustratora. Po zmianach organizacyjnych w spółdzielczości w 1948 roku przeniesiony został do Okręgowej Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Szczecinie. Pracując ciągle w lustracji, przechodził kolejne stopnie zawodowe, awansował do stanowiska kierownika Biura Lustracji.
W styczniu 1950 roku powierzono mu funkcję dyrektora Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Szczecinie. Po kolejnych zmianach organizacyjnych w spółdzielczości w 1952 r., na zjeździe wybrany został na stanowisko Prezesa Zarządu Wojewódzkiego Związku Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Szczecinie. Za pracę w województwie zachodniopomorskim został odznaczony „Złotym Gryfem Pomorskim”. W 1953 roku obejmuje stanowisko Dyrektora Departamentu Handlu w PKPG w Warszawie. Jednak już w maju 1954 roku powraca do spółdzielczości na stanowisko dyrektora Biura Koordynacji Planowania, a następnie dyrektora Biura Finansów i Księgowości. W czerwcu 1960 roku powołany został w skład Zarządu Głównego Centrali Rolniczych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Warszawie.
W czerwcu 1970 roku został powołany na stanowisko Prezesa Zarządu Centralnego Związku Spółdzielni Mleczarskich pełniąc je do 1.03.1976 r.
Dzięki nieprzeciętnym zdolnościom i umiejętności menadżerskiej Pan Prezes Janczak położył podwaliny pod rozwój polskiego mleczarstwa zdobywając w tych trudnych czasach środki na nowe technologie związane z przetwórstwem mleka. To dzięki jego wizji możemy się cieszyć obliczem i blaskiem polskiego sektora mleka w tym przede wszystkim spółdzielni mleczarskich.
Zawsze dziękowaliśmy Panu Prezesowi za to czego dokonał w czasie swojej pracy w spółdzielczości mleczarskiej i dzisiaj również mówimy dziękujemy i żegnamy.
Żegnam Cię Panie Prezesie w imieniu pracowników KZSM, KSM, Kliniki „Pod Tężniami” im. Jana Pawła II w Ciechocinku, całego środowiska mleczarzy, przyjaciół i znajomych.
Osobiście dziękuję za zaszczytne dla mnie lata naszej znajomości i chylę czoło przed Panem jako twórcą wielkich przemian, które dokonały się w polskim mleczarstwie.
Pani Barbaro, Pani Małgorzato, Droga Rodzino, proszę przyjąć ode mnie kondolencje i wyrazy szczerego współczucia.
